تحلیل مقایسه ای گردشگری منطقه ای با رویکرد درآمد محور

با توجه به گسترش صنعت گردشگری و نقش آن در اقتصاد کشورها، به ویژه کشورهای در حال توسعه فاقد منابع تولیدی، شناسایی عوامل مؤثر در بهبود گردشگری، امری ضروری بوده و از اهمیت بسیاری، برخوردار می باشد. از این رو پژوهش حاضر به دنبال این هدف است تا عوامل کلیدی و اثر گذار در توسعه گردشگری منطقه ای را بر اساس شاخص های مختلف هر منطقه (از جمله مباحث درآمدی) شناسایی و با تقسیم مناطق به سه بخش درآمد بالا، پایین و متوسط، شاخص های اثرگذار بر گردشگری را در مناطق مختلف، با رویکرد مدل سازی اقتصادی، مورد قیاس قرار دهد.این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش، تحلیلی – توصیفی می باشد. دوره زمانی مورد بررسی تحقیق، 1995 تا 2015 بوده و نمونه مورد بررسی 120 شهر از پایتختهای کشورهای با درآمد متوسط، پایین و بالا می باشد. نتایج حاصله از تحقیق، نشان می دهد که متغیرهای نرخ ارز، شاخص قیمت خرده فروشی (CPI) و تولید ناخالص داخلی سرانه از مهمترین عوامل اثرگذار بر گردشگری جهانی همه کشورها و هر سه گروه کشورهای با درآمد پایین، متوسط و بالا، محسوب می شود و در این میان، شاخص های نرخ ارز و تولید ناخالص داخلی سرانه تأثیر مثبت و شاخص خرده فروشی قیمتها (تورم)، تأثیر منفی بر گردشگری در کشورهای مختلف داشته که نشاندهنده تأثیرگذاری یکنواخت این شاخصها در مناطق مختلف می باشد. همچنین، ضرایب کاملا یکسان مربوط به کشورهای با درآمد متوسط و بالا، در مدل های تخمینی، شباهت زیاد این دو گروه در بخش گردشگری و جذب گردشگر را نشان می دهد و بالتبع حاکی از این است که سیاستمداران و قانون گزاران بخش گردشگری در این گروه کشورها، می توانند از یکدیگر تبعیت کنند.